Στο εξής για τα πλασματικά θα γίνεται χρήση του δικαιώματος μόνο όταν δεν συμπληρώνεται 40ετία και η σχετική αίτηση θα κατατίθεται μαζί με την αίτηση συνταξιοδότησης
Τα πλασματικά έτη είναι το κλειδί μέχρι τέλους του χρόνου για την θεμελίωση πιο ευνοϊκών ηλικιακών ορίων συνταξιοδότηση (προ του 62ου έτους και με λιγότερα από 40 έτη ασφάλισης). Ωστόσο, ο «κομβικός» ρόλος των πλασματικών ατονεί από το νέο χρόνο, καθώς στο εξής θα γίνεται χρήση του δικαιώματος μόνο όταν δεν συμπληρώνεται 40ετία και η σχετική αίτηση θα κατατίθεται μαζί με την αίτηση συνταξιοδότησης. Το νωρίτερο δηλαδή στο 62ο έτος της ηλικίας.
Ο ρόλος των πλασματικών ετών έγινε αποφασιστικός με την απότομη αναπροσαρμογή των ορίων ηλικίας για τις μητέρες με ανήλικο την περίοδο 2010-12. Τα πλασματικά ήταν κάτι σαν το «γλυκαντικό» για να μην αντιδράσουν υπέρμετρα όσες ήταν κοντά στη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και θα έχαναν αυτό το δικαίωμα για λίγες ημέρες…
Στη συνέχεια, η παγίωση των νέων-υψηλών συνταξιοδοτικών ορίων το 2015 (γ’ μνημόνιο) ανέδειξαν τα πλασματικά σαν την αναγκαία «γέφυρα» προκειμένου να καλυφθούν οι υπάλληλοι ΔΕΚΟ και τραπεζών (Ειδικά Ταμεία) ώστε να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα από το 62ο έτος και με 35 έτη ασφάλισης (αντί για 40 που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα).
Με αυτά τα δεδομένα, από 1/1/2022 όταν και λήγει η μεταβατική περίοδος θεμελίωσης ενδιάμεσων και πιο ευνοιών ηλικιακών ορίων (σ.σ. από το νέο χρόνο ισχύει για όλους η συνταξιοδότηση στο 62ο έτος με 40 χρόνια ασφάλισης), υποχωρεί και ο ρόλος των πλασματικών. Εις το εξής η χρήση των πλασματικών θα γίνεται κατά την καταθέση της αίτησης συνταξιοδότησης (σ.σ. το νωρίτερο στο 62ο έτος της ηλικίας) και μόνο στην περίπτωση που δε συμπληρώνεται ο απαιτούμενος χρόνος ασφάλισης (40 έτη).
Άρα, μέχρι τα τέλη του έτους (2021) τα πλασματικά λειτουργούν κυρίως για την ταχύτερη «έξοδο» πριν το 62ο έτος, ενώ από το 2022 και μετά τα πλασματικά θα χρησιμοποιούνται για την συνταξιοδότηση προ του… 67ου έτους. Ηλικία κατά την οποία θα βγαίνουν στο εξής με πλήρη σύνταξη όλοι οι ασφαλισμένοι οι οποίοι θα έχουν λιγότερα από 40 χρόνια ασφάλισης.
Θεμελίωση ή προσαύξηση;
Να σημειωθεί ότι τα πλασματικά χρησιμοποιούνται πρώτα (και κύρια) για την θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Και μόνο σαν παρεμπίπτουσα διαδικασία προκύπτει η βελτίωση της σύνταξης (καλύτερη ανταπόδοση).
Ωστόσο, αν αναγνωριστεί χρόνος από επιδοτούμενη ανεργία ( 1 χρόνος), η επιδοτούμενη ασθένεια (1 χρόνος) αυτό γίνεται χωρίς καταβολή χρημάτων. Αλλά αυτά τα πλασματικά δεν επενεργούν στις αποδοχές. Οι εν λόγω χρόνοι υπολογίζονται μόνο για την θεμελίωση (πιο ευνοϊκού) ηλικιακού ορίου (μητέρες με ανήλικο, άνδρες και γυναίκες δημόσιοι υπάλληλοι με ανήλικο την διετία 2011-12, αλλά και για μειωμένη σύνταξη με 25ετία που συμπληρώθηκε την ίδια διετία) και όχι για προσαύξηση σύνταξης.
Στο δημόσιο τα πλασματικά έτη φτάνουν τα 12 (7 από σπουδές, στρατό κ.α. και έως 5 από τα τρία τέκνα), ενώ στον ιδιωτικό τομέα είναι έως 7.
Τα δύο έτη ανεργίας και ασθένειας καθώς και ο χρόνος της εφεδρείας (μετά την συνήθη στρατιωτική θητεία, π.χ. επιστράτευση, έφεδρος αξιωματικός) είναι δωρεάν, ενώ τα άλλα πλασματικά έτη (στρατού, παιδιών, σπουδών, ασφαλιστικοί κενού, ανατροφής τέκνων κ.α.) εξαγοράζονται.
Το ποσό εξαγοράς ήταν 6,67% επί του (τότε) μεικτού μισθού για τους δημοσίους υπαλλήλου για αιτήσεις που κατατέθηκαν μέχρι το 2016 και 165 ευρώ το μήνα για τα λοιπά έτη (πλην του στρατού που είναι σταθερά 20% επί του μισθού του προηγούμενου μήνα της αίτησης αναγνώρισης).
Από 13/5/2016 όλα τα πλασματικά αναγνωρίζονται στο 20% του μεικτού μισθού.
ΠΗΓΗ: ieidiseis.gr
